Het weekeinde van 26 en 27 november was het (uitgestelde) NK Cross van winterseizoen 2021/2022. Hieraan deden 7 VRT-atleten aan mee. Uitgesteld NK betekent dat er atleten mee mogen doen die vorig jaar nog in een categorie liepen waarin ze in de “normale” crossen dit jaar niet mogen meedoen. Het kan dus een voor- of een nadeel zijn. Of je hebt oudere atleten meelopen of je mag in een jongere categorie meedoen.
Op zaterdag beet Max Hutjens het spits af bij de Jongens U16. “Afspraak” was om hard te starten en met de kopgroep proberen mee te gaan. De ouderen startten zo hard dat Max besloot om niet mee te gaan en zich meteen kapot te lopen, maar zijn eigen race te lopen. Dat deed hij erg goed. Naarmate de race vorderde schoof Max steeds een beetje naar voren in het veld om uiteindelijk een sterke 7e plaats te behalen. Met 4 jongens uit de oudere categorie voor hem, liep hij virtueel op het podium in zijn eigen categorie. Met zijn plek en 9.19 op 2800m was Max dik tevreden.
Op zondag was Suze Gipmans degene die het eerst de arena mocht betreden. Zij deed dat bij de Meisjes U18. In een sterk veld streed Suze met alles wat ze in zich had. Na een uitstekende, stabiele wedstrijd liep ze de 3750m in een tijd van 16.40. Daarmee behaalde ze in dit grote veld een 31e plaats.
Daarna mocht Xenia aan de bak bij de Meisjes U20. Het was nog de vraag of ze op tijd aan de start zou staan. Door autopech stond ze langs de snelweg. Geen ideale voorbereiding uiteraard. Gelukkig kwam ze net voor de start aan, spelde snel het startnummer op, deed een extreem korte warming-up en ging gelukkig toch van start. Hoewel ze met haar hoofd niet helemaal bij de wedstrijd was, ging de start nog prima. Halverwege de wedstrijd kreeg ze het moeilijk, maar zette op haar bekende wilskracht toch door om goed te finishen. Niet tevreden over het resultaat liep Xenia de 4300m in 19.30. Daarmee behaalde ze een karaktervolle 32e plaats.
Daarna startten Niels Peeters en Jarno Albers bij de Jongens U20. Dit veld was enorm sterk bezet, zowel in de breedte als in de top. Spektakel was gegarandeerd! Niels had zich vastgebeten in kwalificatie van het EK Cross. Een lat die heel hoog was gelegd, maar onmogelijk was het niet. De trainingen gingen goed en Niels voelde zich beter en sterker dan ooit. In de snelle start ging Niels goed mee en nestelde zich kort achter de (internationale) kopgroep. Was het de druk die Niels zichzelf had opgelegd? Was het veld toch nóg sterker dan verwacht? Was het net de dag niet die het moest worden? Feit is dat Niels het tempo net niet kon bijbenen in de 1e helft van de wedstrijd. Daarna deed hij wat hij nog nooit eerder deed, hij stapte uit. Een forse klap voor Niels. Nu weer opladen en de trainingen verder oppakken om de sterke opwaartse lijn van afgelopen zomer en eerste wintermaanden door te trekken.
Jarno liep een uitstekende race. De start was relatief rustig als je naar het geweld van de voorste kijkt, maar Jarno is ook geen snelle starter. Hij bouwt de races graag rustiger op. Dat is ook zijn kracht. Op hoog niveau draaide hij de meters onder zijn voeten weg. Raapte onderweg nog een aantal lopers op en hield het tempo hoog. Toch zakte in de laatste ronde het tempo iets weg, waar normaal nog wat ruimte zit. Jarno finishte de 6200m in 20.26 en behaalde daarmee de 27e plaats. Een prima plek in dit veld. Maar vooral het feit dat hij deze afstand 44 seconden sneller liep dan vorig jaar, stemde Jarno tevreden.
Tot slot liepen de gebroeders Jesse en Noah Holten de korte cross bij de senioren. Dat deze wedstrijd over 2400m een explosie van snelheid zou worden, was vooraf wel duidelijk. Wat stond hier een sterk veld aan de start! Als je zo goed als voluit wegsprint bij de start en loopt na een 300m op plek 36/37 weet je hoe hard het gaat. Beiden bleven alles geven en het maximale uit hun lichaam persen om mee te gaan in dit geweld. Nadat de stofwolken waren gaan liggen, blijkt Noah 29e te zijn geworden in 6.52. Jesse behaalde in 6.58 een sterke 33e plaats.
Sprintend naar de volgende!
Trainer Bob
